Потребата од независен демократски надзор врз работата на безбедносно-разузнавачките служби е condition sine qua non во едно демократско општество, какво што, впрочем, тежнее да биде и македонското. Имајќи ја предвид постоечката законска рамка во С. Македонија во однос на демократскиот надзор врз безбедносно-разузнавачкиот апарат, тој може да биде парламентарен и граѓански. Иако можеби сѐ уште е рано за темелно да се анализираат резултатите од последната голема реформа којашто започна во 2018 година, јасно е дека парламентарниот надзор предничи vis-à-vis граѓанскиот, којшто е нефункционален во својата суштина поради низа причини.

Сѐ до некакви подлабоки реформски зафати, Собранието е тоа коешто преку трите надлежни комисии – Комисијата за одбрана и безбедност (КОБ), Комисијата за надзор над работата на Агенцијата за национална безбедност и на Агенцијата за разузнавање (КНРАНБАР), и Комисијата за надзор над спроведување на мерките за следење на комуникациите (КНСМСК).

Целосниот коментар е достапен за преземање тука.